Haber: TAMER ARDA ERŞİN – Kamera: FURKAN ERDEM
Hatay’da sarsıntının büyük yıkıma neden olduğu ilçelerde yaşayan yurttaşlar ve Suriyeliler, zelzeleden daha az etkilenen Reyhanlı ilçesine sığındı. Fakat ilçeye gelenlerin büyük kısmı çadırsız kaldı. Suriyeli Hasan Abit, bir çocuğunun engelli olduğunu belirterek, “Çadır istedik, vermediler. Kendi imkanımla yaptım. İki aile, 10 kişi kalıyoruz” dedi. Suriyelilerle birlikte kalan atık kağıt toplayıcısı Rıfat Çelik ise “Evimin tavanları düştü, mesken çatladı. Komşular çadır kurup oturdular. Bana bir şey gelmedi, yalnızca bir tane kullanılmış battaniye geldi. Bir çadır istiyorum ki millet üzere oturayım dışarıda” diye konuştu.
Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların akabinde 6.4 büyüklüğündeki zelzelenin ve artçıların vuruğu Hatay’da enkaz kaldırma çalışmaları sürüyor. Hatay’da zelzelenin büyük yıkıma neden olduğu ilçelerdeki yurttaşlar da zelzeleden daha az etkilenen Reyhanlı ilçesine sığındı.
Suriye’deki savaştan kaçarak Türkiye’ye gelen ve Antakya’da yaşayan Halit Satuf, “Birinci ve ikinci gün kimse yoktu. Ne polis ne asker… Ben, can kurtarmak için arkadaşım ile bir arada 4 yaşlı çıkardım, bir de kız kurtardım. Birinci, ikinci ve üçüncü gün çalıştım” dedi.
“BİRİNCİ GÜN KİMSE YOKTU”
Depremden 15 gün sonra Reyhanlı’ya geldiğini anlatan Halit Satuf, birinci iki gün yemek yardımının dahi ulaşmadığını lisana getirerek şunları söyledi:
“Birinci gün kimse yok. İkinci gün, bizim konuta biraz ziyan geldi. Bizde yemek ve ekmek vardı. Millet dağıtıyor, biraz. Bendeki fazla ondaki eksik, ondaki fazla benimki eksik; bana veriyordu. Üçüncü gün sarsıntı geldi, herkes korkuyor. Bir tane arkadaşın ağabeyi içeride yaşıyor, gittik kurtarmak için. Merdiven üstüne geldi, iki kişi canını kaybetti. Kurtarmak için bizde materyal yoktu. 15 gün Antakya’da oturdum. Çadır geldi, AFAD ve asker her şeyi dağıttı. Bana çadır verdiler. Aldım, benim kimliğimi yazdım. Üç gün evvel sarsıntı oldu; 6.4. Benim aile çok korktu. Onun için çıktım, Reyhanlı’ya geldim. Fakat çadır Antakya’da kaldı. Bana bir polis ‘Yasak, kaldırma. Çadırı burada aldın, burada kalsın’. Onun için benim çadırım yok.”
Satuf, şu an boş bir toprakta kendi imkanları ile çadır kuran Suriyeli ailelerle bir arada kaldıklarını ve bir çadıra 8 kişi sığındıklarını lisana getirerek, yemeği ise mahalle muhtarının getirdiğini aktardı. Suriye’de de yıkım olduğunu ve ailesinin orada olduğunu kaydeden Satuf, “Orada kimse yok, bunun üzere. Orada devlet yok, burada devlet var. Burada çok şükür devlet var” dedi.
“ORADA DURUM ÇOK MAKÛS. BURADA KONUT, AKRABA YOK”
Halit Satuf, artık ne yapacağını bilmez halde olduğunu lisana getirerek, “Bundan sonrasını ben bilmiyorum. ‘Git Suriye’ye’ diyorlar. Orada durum çok makûs. Çok tehlikeli. Burada kalsam, burada evsiz… Su yok, elektrik yok. Benim akrabam burada yok. İstanbul, Ankara’da da benim akrabam, arkadaşım yok. Onun için burada bekliyorum” diye konuştu.
“MASUM ÇIKTIM, SUÇSUZ KALIYORUM”
Satuf, kendilerine “Suriye’ye git” denilmesine üzüldüğünü belirterek, “Türkiye’ye geldim, ne için? Kan dökmemek için. Temiz çıktım, temiz kalıyorum. Ne asker ne Esat ne polis. 2013’te çıktım geldim. Yalnızca Suriye’ye bir defa ailemi ziyarete gittim. Sonra geldim. Ondan sora gitmedim” dedi.
“BOMBAYI AŞTIM, ÇOK ŞEYİ AŞTIM”
Halit Satuf, “Bombayı aştım, çok şeyi aştım. Sarsıntısı aştım. Kendimi, ailemi kurtardım. Ancak sıkıntı bir şey. Beton altında çocuk varsa, vefat ettiyse o ne yapacak? Benim kalbim kalmadı, gördüm. Ne gördüm Antakya’da? Benim kalbim kalmadı, kalbim çok ağrıyor. Hayat çok güç. Daha ne yaşanacak, ne yapacağım ileride bilmem” diye konuştu.
“ÇADIR İSTEDİK, VERMEDİLER. KENDİ İMKANIMLA YAPTIM. İKİ AİLE, 10 KİŞİ KALIYORUZ”
Suriye’deyken lokantacılık yapan ve savaştan kaçmak zorunda kalan Hasan Abit ise bir çocuğunun engelli olduğunu ve onu tedavi ettirmek istediğini belirterek, “Çadır istedik, vermediler. Kendi imkanımla yaptım. İki aile, 10 kişi kalıyoruz. (Gece) Soğuk, oturamıyorum. Kızım aciz, kalkamıyor. Hareket edemiyor” dedi.
Kolu kırıldıktan sonra ameliyat olmadığı için engelli kalan Abit, çocuğunun durumunu göstererek, tek istediğinin çadır olduğunu vurguladı. Abit, beklemekten diğer devası olmadığını kaydederek, “Allah’tan bekliyorum, tahminen bir yol açar kızım için. Evvel kızım, sonra ben” diye konuştu.
“HAYAT ARTIK BİTTİ”
Suriyelilerle bir arada kalan atık kağıt toplayıcısı Rıfat Çelik’in de tek isteği çadır. Geceleri dışarıda yattığını ve güç durumda olduğunu söyleyen Çelik, “Evimin tavanları düştü, mesken çatladı. Çadır istiyorum. Sabahlara kadar dışarıda oturuyorum. Komşular çadır kurup oturdular. Bana bir şey gelmedi, yalnızca bir tane kullanılmış battaniye geldi. Bir çadır istiyorum ki millet üzere oturayım dışarıda” dedi.
Çelik, tek başına yaşadığını ve kardeşlerinin yanına da gidemediğini aktararak, “Çöp topluyorum, geçiniyorum. Hiç kimseden bir şey görmedim, yalnızca başımı sokacak bir çadır istiyorum. Bir şey istemiyorum” diye konuştu.
Çelik, “Hayat artık bitti. Annem ve babam ölmüş. İstiyorum ki bir çadır, başımı koyayım yeter” dedi.
Kaynak: Son Dakika
