Çıplak bir kız çocuğu, öteki çocuklarla birlikte napalm püskürtüldükten sonra acı ve dehşet içinde koşarken görülüyor.
Vietnam Savaşı’nın sembolü olan “Napalm Kızı”, Vietnamlı foto muhabirleri için de bir gurur ve hasret kaynağıydı. Fotoğrafı çeken Nick Ut, Pulitzer mükafatını kazanan birinci ve tek Vietnam doğumlu fotoğrafçıydı.
Adının açıklanmasını istemeyen Vietnamlı bir fotoğrafçı, “Nick Ut seçilmiş kişiydi” dedi.
“Öğretmen” olarak tanınan Ut, sık sık ülkesine geri döndü, çeşitli jenerasyonlardan Vietnamlı foto muhabirlerine rehberlik etti.
Ancak fotoğrafın çekilmesinden 50 yıldan uzun mühlet sonra, Ocak ayında Sundance Sinema Şenliği’nde prömiyeri yapılan The Stringer isimli yeni bir belgeselde, ikonik fotoğrafı kimin çektiğiyle ilgili bomba üzere bir tez ortaya atıldı.
Belgeselde, çağdaş teknolojinin yardımıyla, fotoğrafın aslında hala 87 yaşında olan özgür fotoğrafçı Nguyen Thanh Nghe tarafından çekildiği öne sürüldü.
Belgeselin akabinde World Press Photo (Dünya Basın Fotoğrafları Vakfı) soruşturma başlattı.
Vakıf, fotoğrafın Nick Ut’a atfedilmesini askıya almaya karar verdi. Lakin karar foto muhabirliği topluluğunda derin bir çatlağa yol açtı. BBC’ye konuşan bir öteki Vietnamlı foto muhabiri, “Bir kahramanı, efsanevi bir figürü devirmek için gereğince ikna edici ispat olması gerekir” dedi.
Foto muhabiri, dijital çağda, tek bir imgenin bu kadar tesirli olmasının “nadir” rastlanan bir durum olduğunu da kelamlarına ekledi:
“Dikkatli olmamız gerek. Tartışmaların böylesine değerli bir fotoğrafın mirasına ziyan vermesine ya da birbirimize daha fazla acı çektirmemize müsaade vermemeliyiz.”
ABD’de Missouri Üniversitesi’nde foto muhabirliği alanında doçent olan Keith Greenwood, fotoğrafın gerçek olup olmadığının tartışılamayacağını fakat fotoğrafçının da “tarihi kayıtların bir parçası” olması nedeniyle, tartışmanın bu kadar his yüklü hale geldiğini söyledi.
Greenwood, “Savaşın karmaşık bir tarihi var ve hala güçlü hisler uyandırabiliyor. Fotoğrafın sorgulanmasının da bu hislerin bir kısmına dokunması mantıklı” dedi.
Fotoğraf
Bu ikonik fotoğraf, Güney Vietnam hava kuvvetlerinin 8 Haziran 1972’de düzenlediği napalm saldırısının akabinde çekildi. Taarruzda ezkaza Trang Bang köyü vurulmuştu.
Fotoğrafın kahramanı Kim Phuc, kardeşi ve kuzenleriyle birlikte bir tapınağın avlusunda oynuyordu.
Nick Ut ise o dönem Amerikan haber ajansı Associated Press (AP) için çalışıyordu.
Ut, patlama sonrası köylülerin yakındaki bir otoyol boyunca koştuğunu söyledi.
Kucağında ölmek üzere olan bir çocukla bir büyükannenin fotoğrafını çektikten sonra, Phuc’un kollarını havaya kaldırarak koştuğunu gördü Ut.
Fotoğraf çekmek için ona yanlışsız koştu. Ta ki derisinin soyulduğunu görene kadar…
Daha sonra onun bedenine su döktü ve çocukları hastaneye götürdü.
Dijital fotoğraf makineleri çağı öncesi geçmişte, çalışanlar ve özgür çalışanlar da dahil olmak üzere tüm fotoğrafçılar sinemalarını ofise bırakmak zorundaydı.
Karanlık oda editörü fotoğrafları kaydeder ve sinema banyosuna başlardı.
Hangi fotoğrafın merkeze gönderileceğine baş fotoğrafçı karar verirdi.
Ocak ayında BBC’ye konuşan Nick Ut , “Ofise döndüğümde, ‘Çok özel bir fotoğrafım var!’ diye bağırdım. Herkes dönüp baktı” dedi.
Ut, fotoğraf masasında yalnızca Karanlık Oda Editörü Yuichi “Jackson” Ishizaki’nin bulunduğunu, bu nedenle sinema banyosu sırasında Ishizaki’nin yanında durduğunu söyledi.
Ishizaki fotoğraf sinemasını Ut’un ismiyle etiketledi ve fotoğrafı ana alana götürdü.
Ut, “Herkes fotoğrafı gördü ve [biri] işverenim baş fotoğrafçı Horst Faas’ı arayarak derhal öğlen yemeğinden dönmesini istedi” dedi.
Ut’a nazaran Faas, Fotoğraf Editörü Carl Robinson’dan evvel gelmiş ve fotoğrafı ajansa gönderip göndermeme konusunda tartışmışlar.
Altyazıları yazmakla görevlendirilen Robinson, çıplaklık içerdiği için fotoğrafı uygunsuz buldu.
Kararı reddedildi.
Ancak Robinson BBC’ye çok daha farklı bir açıklama yaptı.
Ishizaki ve bir teknisyeni karanlık odanın içinde fakat öğlen yemeğinden sonra bulduğunu söyledi.
Robinson’a nazaran, fotoğraf sinemaları zati incelenmek üzere hazırlanmıştı.
İki fotoğrafçı tarafından gönderilen farklı rulolarda birebir karenin biri yandan, oburu önden çekilmiş iki fotoğrafı vardı.
Robinson kayıt defterinde tanımadığı bir isim gördü zira özgür çalışan kişi AP için nizamlı olarak çalışmıyordu.
Robinson, “Vietnamlılardan oluşan bir grubumuz vardı. Bunlar siviller ya da bazen ek gelir elde eden askerler olabiliyordu” dedi.
Robinson, Faas’ın daha sonra geri döndüğünü ve hangi fotoğrafın gönderileceği konusunda bir itirazı olmadığını söyledi.
Ancak Ut’un fotoğraf seçimi sırasında orada bulunmadığında ısrar etti:
“Kapının dışında rastgele bir kararı beklemiyordu.”
Robinson yazıyı yazarken Faas’ın eğilerek kulağına AP çalışanı Ut’un ismini fısıldadığını argüman ediyor:
“Vietnamlı eşim ve iki küçük çocuğumla Saygon’da kalmak istediğim için meydan okumaya yürek edemedim.”
Hem Faas hem de Ishizaki öldüler.
Robinson sonraki yıllarda da vicdan azabı çekti.
Fotoğrafçıdan özür dilemek istedi lakin onun ismini hatırlamıyordu.
2015 yılında, AP’den eski bir meslektaşının yardımıyla Nghe’nin ismini buldu fakat yerini tespit edemedi.
7 yıl sonra Nick Ut ve Kim Phuc, fotoğrafın 50. yılını kutlamak üzere Papa Francesco ile bir ortaya geldi.
Robinson, “Sonunda tüm bunlarla yüzleşmem gerektiğine karar verdim. Gerimi dönüp unutmaya devam edemezdim” dedi. Kendisiyle röportaj yapmayı kabul eden foto muhabiri arkadaşı Gary Knight’a ulaştı. Bu, The Stringer dokümanının çekilmesine giden yolun başlangıcıydı.
Belgesel takımı kısa müddet sonra, Saygon’un düşüşünden akabinde mülteci olarak ABD’ye taşınan fakat 2002 yılında ülkesine dönen Nghe’yi buldu.
Nghe, “Sessizdim, sesim çıkmıyordu, telaşlıydım ve acı çekiyordum – derinden bastırılmış duygular” dedi ve ekledi:
“Hiçbir şey hakikatten daha kıymetli değildir.”
Belgeselin hazırlandığını öğrenen AP; mevcut manzaraları, canlı şahitlerle yapılan röportajları ve Ut’un fotoğraf makinalarını inceleyerek kendi soruşturmasını başlattı.
AP, Ocak ve Mayıs aylarında iki rapor yayımladı. Ajans raporlarında, fotoğraftan Ut’un kredisinin kaldırılması için “kesin kanıt” olmadığı sonucuna vardı.
AP bununla birlikte fotoğrafla ilgili “önemli soru işaretleri” olduğunu kabul etti.
AP, fotoğrafın Pentax marka bir fotoğraf makinesi tarafından çekilmesinin “muhtemel” olduğunu açıkladı. Bu da Nick Ut’un açıklamasıyla çelişiyordu.
Ut o gün yanında ikisi Leica, ikisi Nikon olmak üzere dört fotoğraf makinesi olduğunu, fotoğrafı çekmek için bir Leica kullandığını söylemişti.
AP tarafından sorgulandığında Ut, fotoğraf makinesinin modeline dikkat etmediğini ve Faas’ın kendisine, imajın Leica ile çekilmiş bir rulodan geldiğini söylediğini belirtti.
O gün Nghe, elinde Pentax’a benzeyen bir fotoğraf makinesiyle görüntülendi.
Hem belgesel hem de AP; mevcut manzaralara, fotoğraflara ve uydu imajlarına dayanarak bir kronoloji çıkarmaya çalıştı.
“Napalm Kızı”nın çekilmesinden kısa müddet sonra kaydedilen görüntü imgelerinde, çocuklardan hayli uzakta olan ve Ut olduğu düşünülen bulanık bir figür görülüyor.
Belgeselde Ut’un kameradan 60 metre uzakta olduğu, yani çekimi yaptıktan sonra koşmak zorunda kalacağı tez ediliyor.
AP bu sayıya itiraz etti ve yüzde 20 yanılgı hissesi ile 28,8 ile 48 metre aralığında bir uzaklık verdi.
Ajans, uzaklığın hesaplanmasının değişkenlerden etkilenebileceğini ve belgeselin de kimi manzaraları göz arkası ettiğini, soruşturmasında kullandığı iki fotoğraf setine erişiminin olmadığını savundu.
AP ve WPP fotoğrafçının kimliğini tespit edemeyeceklerini söylüyor. WPP fotoğrafı üçüncü bir fotoğrafçının çekmiş olabileceğini dahi öne sürdü.
BBC, hala milletlerarası dağıtım arayışında olduğu için belgesele erişemiyor.
Ancak belgeselin yaşananlara bakış açısıyla ilgili soru işaretleri sürüyor: Fotoğrafın çekildiği sırada orada olan birtakım gazeteciler belgeselin yaşananlara ait versiyonunu temelsiz bularak reddettiler. Belgeselde yer almayı da kabul etmediler
Peki ya fotoğraf baskısı?
Nghe, Faas’ın kendisine bir tane verdiğini fakat eşinin anlık bir hayal kırıklığıyla baskıyı yırttığını söyledi.
Ut, gerçek fotoğrafçının kendisi olduğunu savunuyor ve hakaret davası açmayı planlıyor.
Adının açıklanmasını istemeyen birinci Vietnamlı fotoğrafçı, “İnsanlar doğal olarak fotoğrafın ardındaki gerçeği bilmek istiyor. Gerçekte ne olduğunu öğrenmek için daha fazla vakte ve delile gereksinimimiz var” dedi.
Çekilmesinin üzerinden onlarca yıl geçmesine rağmen, “Napalm Kızı”nın hala tesirini koruduğuna kuşku yok lakin fotoğrafın kaynağına ait argümanlar hala gizemini koruyor.
Bu haber, BBC gazetecileri tarafından hazırlandı ve denetim edildi. Bir pilot proje kapsamında çevirisi için yapay zekadan da faydalanıldı.
Kaynak: Son Dakika
